Chegito dengan bahso Melayu
SIAPO YANG CACAT
Sebuah toko hewan peliharaan memasang
papan iklan yang menarik bagi budak budak kecik," dijual anak
kucing". Tibo tibo ado seoghang budak jantan yang benamo Klana datang, dan masuk kedalam toko dan betanyo kepado
yang punyo toko tu. "beghapo hargo anak kucing yang Bapak jual itu ? kato Klana budak kecik tu",
yang punyo toko tu menjawab, "hargonyo
beghagam nak ado 200 ghibu ado 300 ghibu dan ado yang 1 juta nak kato
yang punyo toko tu". Budak jatan kecik
itu lalu menyelok kocik celananyo
dan mengeluokan bebeghapo helai duit lalu di hitongnyo , " pak sayo hanyo ado
50 ghibu nyo , bisakah sayo
tengok tengok anak kucing yang
bapak jual tu ? Kato Si Klana".
Yang punyo toko itu tesenyum, lalu yang punyo toko tu besiul untuk bertiak kucing-kucingnyo. tak lamo kemudian daghi kandang kucing muncullah kucingnyo yang
beso,mungkin induk kucing yang diikuti oleh limo ekou yang kecik kecik. Anak kucing belaghi-laghi di sepanjang loghong toko.
tetapi ado satu ekou anak kucing yang tidak berlaghi tetinggal paling belakang.
si Klana itu menunjuk pado anak kucing
yang paling belakang tu. Lalu Klana betanyo kepado yang punyo toko tu,
"kenapo dengan anak kucing itu pak ?". yang punyo toko itu
menceghitokan, bahwa anak kucing itu
mempunyai kelainan dipinggulnyo, dan akan menderito cacat seumur hidupnyo. Dengan
penjelasan yang punyo toko tu nampaknyo
si Klana sangat suko dan berkato,
"sayo beli anak kucing yag itu ye
pak", yang punyo toko menjawab,
"jangan, jangan beli anak kucing tu nak anak kucing tu cacat nak . tapi bilo anak endak membelonyo,
Bapak akan beghikan anak kucing itu anak
tak payah bayo lagi , kato yang punyo toko tu".
Si Klana jadi sedeh ia menatap yang punyo toko
tu dan berkato, "sayo tak mau bapak membeghkan anak kucing tu cumo-cumo
pado sayo do. meski pon anak kucing tu cacat. Walau pon anak kucing tu cacat tetap mempunyai
hargo yang samo sebagaimano hargo anak
kucing yang lain. Sayo akan bayo penuh anak kucing tu. Tapi saat ini sayo hanyo mempunyai 50 ghibu ajo,dan kalau boleh tiap tiap aghi sayo akan mengansou sampai lunas hargo anak kucing itu",
tetapi yang punyo toko tu menolak, sabel bekato
"nak jangan beli anak kucing
itu, dio tidak bisa melompat, dio tidak bisa laghi cepat, dan bermain
sebagaimao anak kucing yang lainnyo".
Si Klana itu tediam, lalu dio
melepas ujung celana panjangnya. dari balik celana itu tampaklah sepasang kaki
yang cacat. ia menatap yang punyo toko
tu dan bekato" pak, sayo ni pun tidak
bisa belaghi dengan cepat, sayo ni pun tidak bisa melompat-lompat dan bermain-main
sebagaimano anak anak sebayo yang lain.
oleh kegheno itu sayo tau, bahwa anak kucing itu membutuhkan
seseoghang yang mau megheti dengan penderitaannyo ".
akhirnyo yang punyo toko tu
tediam dan sambel mengigit bibeinyo.sehinggo
aei mato menetes daghi sudut
matonyo, dan dalam teharu yang punyo toko tu tesenyum dan berkato, maafkan Bapak nak tenyato yang cacat tu
bukanlah anak tapi bapaklah yang cacat nak kegheno bapak tidak bisa meghaso
bagaimano penderitaan seseoghang atau makhluk yang cacat,alangkah mulionyo hati
engkau nak dan bapak akan mendo`a setiap haghi agar engkau selalu dapat hidayah
dan jugo anak-anak kucing ini mempunyai
majikan sebaik engkau".akhirnyo si Klana pon pegi membawa anak kucing tu
setelah membayo walaupon 50 ghibu dan selanjotnyo dio setiap aghi pon mencicil
untuk membayo hutangnyo sampai lunas...cegito pon katammmmmmmmmmm.................................
by; Syamsudin Bin Imail
Komentar
Posting Komentar